Κωνσταντίνος Δανιήλ Τσαβδαρίδης

Κωνσταντίνος Δανιήλ Τσαβδαρίδης

Πολιτικός Μηχανικός- Ακαδημαικός - Ερευνητής Αναπληρωτής Καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Leeds Συνεργάζεται με πανεπιστήμια, ερευνητικούς φορείς κι επαγγελματίες στην Ελλάδα

Είστε ένας άνθρωπος με πάρα πολλές διακρίσεις, καινοτομίες και συνεργασίες στο ενεργητικό του.  Νιώθετε ότι η ελληνική σας καταγωγή, άμεσα ή έμμεσα μπορεί να υπήρξε παράγοντας επιτυχίας για να διαγράψετε την ως τώρα πορεία σας;

Είμαι υπερήφανος για την ελληνική μου καταγωγή, αγαπώ την χώρα μου, εκτιμώ τους Έλληνες και τιμώ τους δασκάλους που μου έδωσαν τις βάσεις για την μελλοντική μου εξέλιξη. Δεν θα το συνδύαζα όμως άμεσα με την επαγγελματική μου πορεία, γιατί ιδιαίτερα στο ακαδημαϊκό περιβάλλον δεν υπάρχουν σύνορα. Το επιστημονικό αντικείμενο και οι προσωπικές επιδόσεις του καθενός, είναι ένας χώρος χωρίς διακρίσεις. Εάν θέλεις να κάνεις ένα βήμα παραπάνω στην επιστήμη σου, θα πρέπει ο ίδιος να γίνεις ο «οδηγός» γι’ αυτήν και πιστεύω ότι ο Έλληνας από την φύση του είναι άνθρωπος με ανησυχίες, εφευρετικότητα, επιμονή, και έχει διακριθεί επάξια σε πολλούς τομείς διεθνώς.

Μιλήστε μας για τους δεσμούς με την Ελλάδα.  Σε επαγγελματικό επίπεδο υπάρχουν συνεργασίες με Έλληνες που ζουν εδώ στη χώρα;

Συνεργάζομαι ερευνητικά με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και τα τελευταία χρόνια είμαι προσκεκλημένος του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, ενώ δίνω διαλέξεις με θέμα τον Έξυπνο Σχεδιασμό Ψηλών Κτιρίων. Επίσης έχω συστηματική συνεργασία με αρκετούς Έλληνες επιστήμονες που βρίσκονται σε άλλα κράτη.

Η ενεργή παρουσία στην Ελλάδα (ομιλίες, συνέδρια, συνεργασίες με πανεπιστήμια και επαγγελματίες κ.ο.κ.) είναι κάτι που προκύπτει φυσικά για ένα Έλληνα του εξωτερικού ή που πρέπει να το επιδιώκει συστηματικά;  

Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι καθηγητές στην Ελλάδα οι οποίοι διατηρούν στενή σχέση με Έλληνες του εξωτερικού και μέσω συνεργασιών προκύπτουν όλα τα άλλα όπως οι ομιλίες, τα συνέδρια κτλ. Από την προσωπική μου εμπειρία όμως δεν θα έλεγα ότι ισχύει το ίδιο και με την βιομηχανία και τον ιδιωτικό τομέα. Πιστεύω ότι εκεί υπάρχει μεγαλύτερη εσωστρέφεια σε ότι έχει να κάνει με την παραγωγή γνώσης, ενώ ο Έλληνας επιχειρηματίας κοιτά κατά κόρον να πουλήσει στο εξωτερικό πριν γίνει διεθνώς ανταγωνιστικός. Ο διάλογος με εταιρίες και κυρίως με ερευνητές του εξωτερικού είναι πλέον αναγκαίος για την δημιουργία ενός προϊόντος που μπορεί να σταθεί στις διεθνείς αγορές και να προσφέρει υψηλές προδιαγραφές στους Έλληνες καταναλωτές.

Eχετε σκεφτεί για το μέλλον να αναπτύξετε περαιτέρω τέτοιες συνεργασίες και αν ναι μέσα από ποιους τρόπους;

Στόχος μου είναι η ενίσχυση ακαδημαϊκών συνεργασιών με τα ελληνικά Πανεπιστήμια αλλά και με ερευνητικά κέντρα μέσω προγραμμάτων που υποστηρίζουν την μετακίνηση και δικτύωση, ωφελώντας και τις δυο πλευρές και δίνοντας την δυνατότητα παραγωγικής συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα, από το θεωρητικό τομέα μέχρι τον τομέα της εφαρμογής. Θα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία κάποια στιγμή να συνεργαστώ με την βιομηχανία της Ελλάδας (π.χ. παραγωγής μεταλλικών δομικών στοιχείων) προσφέροντας γνώσεις και καινοτόμες ιδέες (διπλώματα ευρεσιτεχνίας) για την ευημερία του τόπου μου και το καλό της ελληνικής οικονομίας. Έχω βοηθήσει σαν σύμβουλος διεθνείς εταιρίες (που εξειδικεύονται στα ψηλά κτίρια, μεταλλικές γέφυρες, και ναυπήγηση πλοίων) και νομίζω ότι θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να κάνω το ίδιο για την Ελλάδα.

Ποια οφέλη πιστεύετε ότι αποφέρει η δικτύωση των Ελλήνων του εξωτερικού με την Ελλάδα γενικότερα;  Έχει ως τώρα αναπτυχθεί επαρκώς αυτή η αλληλεπίδραση;

Πιστεύω ότι η συνεργασία είναι αναγκαία και για τις δύο πλευρές. Ο Έλληνας του εξωτερικού θέλει να συνεισφέρει στον τόπο του. Έναν τόπο που ίσως κάποτε επιστρέψει, αλλά σίγουρα σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να χάσει επαφή.  Ωστόσο, είναι γεγονός ότι τα πιο ανεπτυγμένα και πλουσιότερα κράτη από την χώρα μας επενδύουν μεγάλα ποσά για την έρευνα και την τεχνολογία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα κράτη αυτά να πρωτοπορούν σε τεχνογνωσία, προϊόντα και εφαρμογές. Εάν ο Έλληνας που εργάζεται στην Ελλάδα θέλει να είναι ανταγωνιστικός, πρέπει να γνωρίσει άλλες κουλτούρες παραγωγής γνώσης. Ο Έλληνας επιστήμονας του εξωτερικού που αγαπά την χώρα του θα μεταφέρει αυτήν την τεχνογνωσία στα πανεπιστήμια και την βιομηχανία, θα «γεννήσει» γνώση ξέροντας τον τρόπο,  συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην ανάπτυξη της χώρας του  και στην λύση πολλών προβλημάτων.

Πόσο μπορούν κατά τη γνώμη σας να βοηθήσουν πρωτοβουλίες όπως οι «Γέφυρες Γνώσης και Συνεργασίας» που αποσκοπούν στη διασύνδεση των Ελλήνων όλου του κόσμου μεταξύ τους;

Θεωρώ ότι πρωτοβουλίες όπως αυτή είναι εξαιρετικά αναγκαίες, όχι μόνο για την έναρξη διαλόγου μεταξύ Ελλήνων του εσωτερικού και του εξωτερικού και την καταπολέμηση την εσωστρέφειας αλλά και την δημιουργία υποστήριξης ευκαιριών για τους Έλληνες του εξωτερικού που έχουν πολύτιμη πολυετή εμπειρία που μπορεί να αξιοποιηθεί αναλόγως με την αλληλεπίδρασή τους με την Ελληνική κοινωνία, και γιατί όχι, με την επιστροφή τους στην Ελλάδα εφόσον το επιθυμούν. Η διασύνδεση και διατήρηση των σχέσεων απαιτεί την υποστήριξη της κοινωνίας και του κράτους. Όπως γίνεται με άλλα κράτη, θα πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες επιστημονικής και επιχειρηματικής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και συγκεκριμένων χωρών όπου η παρουσία των Ελλήνων είναι σημαντικά υψηλή. Είναι βασικό να κατανοήσει η κοινωνία και οι πολίτες της τα οφέλη της επιστήμης και της καινοτομίας στην πράξη.

Μπορείτε να μας περιγράψετε εν συντομία το ερευνητικό και επαγγελματικό σας πεδίο δραστηριότητας και κάποιους βασικούς σταθμούς της ως τώρα πορείας σας;

Ένας βασικός σταθμός της καριέρας μου ήταν όταν επιλέχθηκα σε ηλικία μόλις 26 ετών να δουλέψω στα Headquarters μίας διεθνούς εμβέλειας εταιρίας (Pell Frischmann) για την βελτιστοποίηση σχεδιασμού ενός από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στην Γαλλία. Ο ρόλος ήταν εξαιρετικά σημαντικός ως επικεφαλής μιας ομάδας 5 ατόμων που διαχειρίζονταν τις πιο απαιτητικές αναλύσεις προσομοίωσης (όπως κρούση αεροπλάνου, πολλαπλές εκρήξεις, εκτεταμένες πυρκαγιές, και υψηλής έντασης σεισμού). Η διάκρισή μου ως Fellow στο Ινστιτούτο των Πολιτικών Μηχανικών ήταν επίσης κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Πρόσφατα με προσκάλεσε η Διεθνής Ομάδα που ερευνά την κατάρρευση των Διδύμων Πύργων και του WTC 7 να πάρω μέρος στις εργασίες τους λόγο του ερευνητικού μου έργου στα ψηλά κτίρια που απειλούνται από φωτιά και σεισμό.

Έχω επίσης προσκληθεί αρκετές φορές από τα Διεθνή μέσα ενημέρωσης (BBC World News, CNN Breaking News, Sky News, itv News, BBC Future, The Times, The Telegraph, κτλ.) να σχολιάσω σημαντικά γεγονότα ως ειδήμων δομοστατικός μηχανικός με πιο πρόσφατο το γεγονός «θρίλερ» με την φωτιά στο Grenfell Tower του Λονδίνου το καλοκαίρι του 2017, όπως και την πολυσυζητημένη προτεινόμενη από τον Boris Johnson γέφυρα στην Σήραγγα της Μάγχης τον Ιανουάριο του 2018. Επίσης είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που έχω προσκληθεί να προσφέρω τις γνώσεις μου σαν Σύμβουλος του Αγγλικού κράτους αρκετές φορές για πλέον σημαντικά θέματα που αφορούν την ασφάλεια ή την τεκμηρίωση γεγονότων. Έπειτα από μία δεκαετία έρευνας στις διάτρητες μεταλλικές διατομές και έχοντας καταρρίψει πολλές προκαταλήψεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους, το περιοδικό New Steel Construction (NSC) και ο Γερμανικός κολοσσός Kloeckner Metals εκτιμά ότι η χρήση των συγκεκριμένων στοιχείων έχει αυξηθεί σημαντικά, από κάτι λιγότερο του 40% στο 92% των χαλύβδινων δοκών στην αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου. Στόχος μας είναι να υπάρξει παρόμοια αύξηση σε παγκόσμιο επίπεδο αφού πρώτα κατανοήσουμε την διαφορετικότητα και τις ανάγκες των άλλων χωρών.

Σκέψεις για επιστροφή στην Ελλάδα υπάρχουν και αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;

Μέχρι πρόσφατα δεν το είχα σκεφτεί, γιατί είμαι αφοσιωμένος στη επιστήμη μου και την δημιουργία της ερευνητικής μου ομάδας, έχοντας της ευκαιρία να δημιουργήσω στενούς δεσμούς με παγκόσμιους κολοσσούς στο αντικείμενό μου. Ωστόσο, η επιστροφή μου στην Ελλάδα δεν παύει να είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον, ιδιαίτερα διατηρώντας την πανεπιστημιακή μου ιδιότητα σε κάποιο Πολυτεχνείο της χώρας μας για να μπορέσω να διατηρήσω το δίκτυο συνεργατών μου στο εξωτερικό, έτσι ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να συνεχίσω την ανάπτυξη του ερευνητικού μου έργου.